Het definiëren van biometrische gegevens en de invloed ervan op ons leven

Biometrische gegevens verwijzen naar onderscheidende fysieke kenmerken die centraal staan ​​bij het identificeren of authenticeren van mensen. In de loop der jaren zagen we wereldwijd interesse in biometrie en het boeiende potentieel.

Hierdoor worden onze fysieke kenmerken stukjes informatie die we gebruiken om gebouwen te betreden, transacties te bevestigen of smartphones te ontgrendelen. Experts benadrukken de waarde ervan, aangezien fysieke kenmerken moeilijk te vervalsen zijn. Het kan echter ook overweldigend aanvoelen naarmate meer technologieën biometrische gegevens vastleggen zonder onze toestemming.

 

Wat zijn biometrische gegevens?

Biometrische gegevens (of biometrie) verwijzen naar lichaamsafmetingen en statistische analyse van onze fysieke kenmerken. Het identificeert doorgaans fysiologische eigenschappen zoals gezichten, vingerafdrukken, irissen, DNA, oren, handen, etc. Biometrie heeft authenticatie processen gerevolutioneerd en de dagelijkse toepassingen blijven groeien.

Diensten herkennen ons nu aan de hand van de fysieke kenmerken die we verstrekken en vermijden de gebruikelijke valkuilen van op wachtwoorden gebaseerde authenticatie.

Daarom heeft biometrische authenticatie als doel te verifiëren dat mensen zijn wie ze beweren te zijn. Bijvoorbeeld, je bevestigt je recente banktransactie door je vinger op de ingebouwde scanner van je smartphone te plaatsen.

Echter, biometrische identificatie vertegenwoordigt een gevaarlijker terrein. In dit geval is het doel niet om te verifiëren dat Susan echt Susan is aan de hand van haar vingerafdruk. Biometrische identificatie betekent dat een entiteit probeert te achterhalen wie je bent aan de hand van biometrische gegevens.

Zulke technologie heeft het verontrustende potentieel om buitengewoon indringend te zijn in ons offline leven. In 2019 kwamen er rapporten naar boven over Search Face, een technologie waarmee VKontakte (VK) gebruikers accounts konden vinden via gezichtsherkenning. Het enige wat nodig was, was het uploaden van een afbeelding, en Search Face zou gezichten herkennen en ze koppelen aan VK-gebruikers.

Daarnaast stellen voorvechters van digitale privacy de vraag of massale biometrische databases de kosten wel waard zijn. Overheden beweren dat dergelijke gegevens kruisverwijzingen, grensbeveiliging, verificatie van werknemers en crimineel onderzoek verbeteren. Maar tegelijkertijd geeft het overheid ook de kans om continu te bespioneren.

De beveiliging van biometrische gegevens

Biometrische gegevens vervangen traditionele variabelen zoals wachtwoorden, PINcodes of smartcards die worden gebruikt om toegang te krijgen tot beperkte gebieden. Voor sommigen lijkt het misschien een waterdicht alternatief. Immers, je biologische eigenschappen zijn moeilijk, zo niet onmogelijk, te repliceren.

Deskundigen hebben echter deze overtuigingen op talloze momenten weerlegd met niet meer dan een bril en wat plakband. In andere gevallen slaagden specialisten erin om gezichtsherkenning met 3D-modellen te omzeilen, gemaakt op basis van foto’s van het doelwit.

Bovendien, terwijl je wachtwoorden op verzoek kunt wijzigen, zijn biometrische gegevens permanent. Een inbreuk op biometrische gegevens is veel moeilijker te beheersen, omdat blootgestelde gegevens permanent kwetsbaar blijven.

Daarom is biometrie relatief nauwkeurig en veilig als een op zichzelf staande optie. Maar het hangt er allemaal van af of diensten die deze gegevens opslaan in staat zijn om indringers af te weren. Als praktische oplossing raden experts aan om twee factor- of multifactor-authenticatie te gebruiken.

Soorten biometrische identificatie

Gebaseerd op fysiologische eigenschappen

•     Gezichtsherkenning

Deze biometrische identificatie methode vertrouwt op het in kaart brengen van je gezichtskenmerken in landmarks of knooppunten. Zo zet het de geleverde beelden om in gegevens die de unieke structuur van je gezicht vertegenwoordigen. Het gegenereerde sjabloon wordt vervolgens vergeleken met andere binnenkomende foto’s. De herkenning kan ook naadloos zijn, aangezien sommige systemen realtime scans uitvoeren om overeenkomsten te zoeken.

•     Vingerafdrukherkenning

Het is een van de oudste technieken die de unieke bochten, lussen en wervelingen van een vingerafdruk vastleggen. Het vereist een vingerafdrukscanner, die tegenwoordig al in veel apparaten is ingebouwd. Het patroon van de uiteindelijke richels dient als referentiepunt om toegang te verlenen of te weigeren.

•     Iris-herkenning

Deze biometrische gegevens verwijzen naar een zeer gedetailleerde analyse van de iris van een persoon met behulp van zichtbaar en nabij-infrarood licht. Door de iris te verlichten, detecteert de technologie oogpatronen en zet deze om in een binair sjabloon. Iris-herkenning is niet zo gangbaar als vingerafdrukken of gezichtsherkenning. Niettemin onderzoeken wetshandhavingsinstanties, medische faciliteiten en bedrijven de waarde ervan om de beveiliging te versterken.

Gebaseerd op gedragskenmerken

•     Stemherkenning

Dit type gedrag biometrische gegevens betekent dat je stem je identiteit bewijst. Het herkent je vocale patronen zoals nasale toon, fundamentele frequentie, cadans en inflectie. Zo kan het de stem van een specifiek persoon identificeren en toegangscontrole uitvoeren. De naadloze herkenning van unieke vocale markeringen is beschikbaar in veel digitale assistenten.

•     Handtekening Herkenning

Deze biometrische gegevens verwijzen naar de authenticatie van gebruikers met betrekking tot de manier waarop ze handtekeningen produceren. De technologie meet de toegepaste druk, slagvolgorde, richting, helling en snelheid. Zo controleert het of een gebruiker een handtekening op dezelfde voorgeprogrammeerde manier produceert. Deze vorm van handtekening herkenning is dynamisch, in tegenstelling tot statisch. De laatste vereist alleen dat individuen hun handtekening op papier schrijven en deze digitaal vastleggen met een camera of scanner.

•     Toetsaanslag Herkenning

Toetsaanslag Dynamiek zijn middelen om gebruikers te authenticeren op basis van hun typesnelheid en timing. Dergelijke biometrische gegevens bevatten verwijzingen naar typesnelheid: wanneer je op elke toets drukt of pauzeert. Deskundigen noemen deze vorm van identificatie als de minst invasieve, maar benadrukken ook de beperkingen ervan. Gespannen spieren of bezwete handen kunnen bijvoorbeeld de manier waarop iemand typt veranderen. Het is dus optimaal om toetsaanslag herkenning als aanvulling op andere typen te implementeren. Als op zichzelf staande optie is het potentieel de minst veilige optie.

Hoe gebruik je biometrische gegevens voor authenticatie?

Ongetwijfeld bieden biometrische gegevens ons een zeer nauwkeurige, relatief veilige en handige vorm van authenticatie. Dankzij deze balans kunnen mensen enthousiast overstappen op deze alternatieven en onderweg wachtwoorden laten vallen.

Je scant misschien al elke keer je gezicht als je je telefoon wilt ontgrendelen. Op je werk kan je vingerafdruk de vereiste zijn om het terrein te betreden. Er lijken eindeloze mogelijkheden te zijn voor biometrie om een centrale rol te spelen in gebruikersauthenticatie en identificatie. Met het opmerkelijke potentieel dat biometrische gegevens met zich meebrengen, is het echter belangrijk op te merken dat ze meer kwaad dan goed kunnen doen.

Hoe beveilig je biometrische gegevens?

Over het algemeen heeft biometrische gegevens het potentieel om de traditionele authenticatie- en identificatietechnieken te vervangen. De nieuwe technologieën verifiëren en identificeren de identiteit van gebruikers en maken hun grote doorbraak in de privésector.

•     Encryptie van biometrie. Een manier om biometrische gegevens veiliger te maken, is door ze te versleutelen. In de loop der jaren hebben experts geëxperimenteerd met dergelijke technologie. In wezen maakt het binding van biometrie aan digitale sleutels mogelijk, opgeslagen in plaats van ruwe biometrische gegevens. Zo voorkomt het ongeoorloofde toegang, omdat daders alleen de versleutelde versies kunnen ophalen.

•     Multifactor-authenticatie. Experts benadrukken dat het het beste is om biometrische gegevens te combineren met andere authenticatiemethoden. Je moet dus nog steeds wachtwoorden gebruiken, maar biometrische verificaties als aanvulling toevoegen. Dergelijke technieken zijn bestand tegen hacks, omdat hackers twee variabelen moeten verkrijgen. Ook zien we nieuwe ontwikkelingen in authenticatie, zoals Web3.

•     Veilige gegevensoverdracht. Het is ook belangrijk om te garanderen dat biometrische gegevens via veilige verbindingen en netwerken worden verzonden. Mensen kunnen VPN für PC gebruiken om hun netwerken te beschermen door internetverkeer te versleutelen. Echter, diensten die biometrische authenticatie gebruiken, moeten zorgen voor veilige gegevensoverdracht.

•     Meer wetten tegen het verzamelen van biometrische gegevens. Overheden worstelen nog steeds met het toezicht op het gebruik van biometrie. Mensen hebben het recht om precies te weten hoe providers biometrische gegevens opslaan en gebruiken.

In de toekomst kan je iris, gezicht of vingerafdruk, rijbewijzen, paspoorten of sociale zekerheidsnummers vervangen. Alles wat nodig is om te authenticeren of te identificeren, zijn de fysieke kenmerken die je bezit. Voordat zo’n integratie in het menselijke ecosysteem kan plaatsvinden, zijn aanvullende voorzorgsmaatregelen nodig.