Sia is een gedecentraliseerd cloudopslagplatform dat op de blockchain draait. Het platform maakt gecodeerde opslag van gegevens in de cloud mogelijk, waarbij het blockchain-grootboek dient om transacties, contracten en opgeslagen activa te verifiëren.
Het Sia-project begon als een oplossing voor cloudopslag die de blockchain-technologie implementeert en op hoog niveau decentralisatie biedt. Het is gebouwd rond een P2P-opslagecosysteem waarmee gebruikers hun ruimte op de harde schijf kunnen verhuren aan anderen of hun gegevens kunnen opslaan op de opslagbronnen van iemand anders. Om de betalingsinfrastructuur voor deze operaties te ondersteunen, gebruikt het platform Siacoin als de cryptocurrency die wordt gebruikt om te betalen voor de transacties die plaatsvinden op het netwerk.
Sia-platform is ook een thuis voor een ander digitaal activum in de vorm van het siafund-token. Dit token wordt gebruikt om de houder ervan het recht te geven een deel van de siacoins te ontvangen die worden uitgewisseld als onderdeel van de transactie wanneer een contract voor opslag wordt uitgevoerd op het Sia-platform. Het doel is om de houders te laten focussen op het brengen van nieuwe gebruikers naar het netwerk en het verbeteren van het opslagplatform zelf, aangezien het aantal siacoins dat zij ontvangen afhankelijk is van de waarde van gecontracteerde transacties. Het aantal siafonds is beperkt tot 10.000 en ze zijn ondeelbaar.
Sia is ontworpen als antwoord op wat zijn makers als tekortkomingen van de dominante gecentraliseerde cloudopslagproviders beschouwden, zoals DropBox, Google Drive, Amazon Cloud, Microsoft Azure en anderen. Centralisatie van de opslagdiensten op deze platforms wordt gezien als hun achilleshiel, omdat hun architectuur componenten heeft waarvan de fouten kunnen voorkomen dat een volledig systeem naar behoren functioneert. Tegelijkertijd bieden cloudopslagoplossingen die geen blockchain gebruiken grote hoeveelheden niet-versleutelde gegevens die kunnen worden blootgesteld aan schendingen van de privacy en manipulatie door de partijen die ervan willen profiteren. Bovendien probeert Sia de opslagkosten en de verspilling van beschikbare maar ongebruikte opslagcapaciteit die de gebruikers aan elkaar kunnen bieden te verminderen door hun reserve vrije schijfruimte te huren.
Gecentraliseerde cloudopslag heeft problemen die Sia oplost
Het bedrijfs- en technologiemodel van de Sia zou een globale blockchain-gevoede opslagserver moeten creëren die niet zal worden bestuurd door een enkele autoriteit die het vrije verkeer van gegevens in de cloud in gevaar kan brengen. In 2017 bracht een hackaanval gericht tegen het kredietagentschap van Equifax in de VS gevoelige persoonlijke informatie over meer dan 145 miljoen Amerikanen aan het licht, inclusief de details van hun socialezekerheids- en rijbewijsnummers, verjaardagen en adressen. In hetzelfde jaar onderging Verizon een soortgelijke aanval op de gegevensinbreuk die leidde tot het verlies van informatie over 14 miljoen van zijn klanten.
Hoewel dit niet de enige oorzaak is van deze aanvallen, maken gecentraliseerde opslag van gegevens op één locatie deze gegevensconglomeraten bijzonder kwetsbaar voor inbreuken. In het geval van Verizon werd het bedrijf voor gegevensopslag uitbesteed aan Nice Systems, een naar verluidt gerenommeerde leverancier van opslagdiensten in tal van landen. Ondanks de referenties en technische bronnen maakten de gegevens die in de fabriek van dit bedrijf waren opgeslagen, het gemakkelijk om een single point of failure (SPOF) te worden, wat betekent dat het maken van een enkele inbreuk in de verdediging hetzelfde domino-achtige effect kan creëren voor overige onderdelen.
Niet alleen opzettelijke aanvallen vormen een gevaar voor deze diensten. In 2017 werd de S3 cloud computing-webservice van Amazon blootgesteld aan een eenvoudige menselijke codeerfout die verschillende grote websites zoals Medium, Business Insider en Giphy enkele uren lang naar beneden bracht.
Een ander probleem dat het Sia-platform tracht te veranderen, is het potentieel voor de gegevens die zijn opgeslagen in de cloud om te worden misbruikt en misbruikt door de partijen die er infrastructuur voor leveren. Centralisatie van big data die grote bedrijven als Google en Facebook kunnen controleren, stelt hen in staat winst te maken of ze in gevaar te brengen door pure nalatigheid. Mediabeoordelingsbedrijf Deep Roots Analytics gebruikte de Amazon-cloudserver voor bijna 61% van de Amerikaanse bevolking zonder wachtwoordbeveiliging gedurende bijna twee weken. Deze informatie omvatte namen, e-mail- en thuisadressen, telefoonnummers, kiezer-ID-nummers enz. Ondanks al deze problemen zijn alle gecentraliseerde cloudopslagbedrijven in een positie om premiekosten in rekening te brengen voor hun diensten, wat een ander probleem is dat het team achter Sia heeft wil een oplossing bieden en een alternatief voor wil bieden.
Sia wil een veilig en betaalbaar opslagalternatief zijn
De gebieden waarop Sia van plan is om traditionele leveranciers van cloudopslag uit te dagen, hebben betrekking op privacy, betaalbaarheid en veiligheid. Om te beginnen worden alle gegevens die op het Sia-platform zijn opgeslagen, versleuteld. Bovendien worden de gegevens achter een privésleutel geplaatst die de toegang alleen beperkt tot de rechtmatige eigenaar of een persoon die door hem of haar behoorlijk is geautoriseerd. Dit betekent dat Sia noch haar personeel noch een derde partij toestaat om ongeoorloofde toegang te krijgen tot de gegevens die op haar servers zijn opgeslagen, in tegenstelling tot wat het momenteel bij de gecentraliseerde cloudopslagproviders is.
Als gedecentraliseerd netwerk schaft Sia-platform de centralisatie af door de bestanden van de gebruikers uit elkaar te halen en ze over meer dan één knooppunt te distribueren. Als een knoop in theorie toegang wil hebben tot een opgeslagen bestand om welke reden dan ook, zal dit worden voorkomen door de privésleutel waartoe de gebruiker toegang heeft. Zelfs in het geval dat een dergelijk knooppunt deze sleutel op elke manier weet te verwerven, zal het een toegang krijgen tot slechts een deel van het bestand dat nauwelijks van enig nut is. Verspreiding van bestanden over meerdere knooppunten vermindert aantoonbaar de kwetsbaarheid van gecentraliseerde opslag als een enkel storingspunt en garandeert uptime die kan concurreren met wat de gecentraliseerde opslagproviders kunnen bieden.
Een ander voordeel van gedecentraliseerde opslag heeft te maken met de nabijheid van de server, wat een snellere toegang tot de gegevens mogelijk maakt. Dit verwijst zowel naar de gegevens die zijn opgeslagen op een website, of dienen als herstelbare bestanden die zijn opgeslagen op harde schijven van elke gebruiker die bereid is zijn capaciteit aan te bieden. Gedecentraliseerde cloudopslag heeft geen behoefte aan tal van fysieke faciliteiten voor het bewaren van gegevens. Op deze manier kan het de opslagkosten verlagen die anders zouden gelden voor het onderhoud van de personeelsbezetting bij gecentraliseerde faciliteiten. Met de hulp van zijn blockchain wil Sia een opslagmarktplaats opzetten waarin de aanbieders in de vorm van opslagruimte huurders kunnen concurreren voor gebruikers met een breed scala aan beschikbare diensten. In combinatie met lagere kosten zou deze aanpak de opslagprijzen flexibeler moeten maken voor zowel de huurders als de eindgebruikers die ontevreden zijn over het feit dat ze alleen forfaitaire cloudopslagpakketten worden aangeboden.
Hoe werkt het Sia-platform?
Om dit mogelijk te maken, moest het Sia-platform komen met specifieke architectuur die het gebruik van reserve HDD-bronnen van zijn gebruikers zal ondersteunen met behulp van een P2P-opslagsysteem. Dit wordt ondersteund door de leveranciers van opslagruimten op het platform de rol van de "hosts" in het netwerk en hun klanten als de "gebruikers" te laten spelen. In ruil voor Siacoins kunnen de klanten opslagcapaciteiten leasen van de hosts die vrij zijn om hun prijs ervoor te bepalen. Samen met de hosts kunnen ze ook procedures instellen voor het verhelpen van problemen zoals het verlies van opgeslagen gegevens.
In de tussentijd zijn de hosts de enige partij in het netwerk die verantwoordelijk is voor het promoten van hun beschikbare opslagbronnen en het niveau van de kwaliteit van de service die ze leveren. Ze hebben ook het recht om te weigeren om opslag te verhuren aan een bepaalde klant, als ze vinden dat de gegevens te gevoelig, etnisch onaanvaardbaar of ronduit illegaal zijn.
Om een goed evenwicht te vinden tussen de belangen van de twee hoofdgroepen van gebruikers op zijn netwerk, kunnen de clients die gebruik maken van de beschikbare opslagruimte hun bestanden beveiligen door ze te laten splitsen en kopiëren tussen verschillende hosts. Dit helpt hen om hun beschikbaarheid en veiligheid te beschermen in het geval dat een host hen de toegang tot hun bestanden ontzegt of het onbedoeld verliest. Gebruikers kunnen hun hosts ook betalen buiten de reguliere opslagkosten om een voorkeursbehandeling te krijgen, zoals een snellere uploadservice of een favoriete status wanneer hun opslagverzoeken worden verwerkt.
Bestandcontracten houden het Sia-platform draaiende
Om het leven van beide groepen gebruikers op het Sia-platform gemakkelijker te maken, hebben de klanten en opslagproviders de mogelijkheid gekregen om individuele contracten op te stellen waarin de corrigerende maatregelen worden vastgelegd die moeten worden genomen tegen de hosts die opzettelijk de toegang tot gegevens weigeren of niet leveren het bewijs van de juiste opslag. Deze bestandscontracten kunnen net zo goed alle andere technische en zakelijke aspecten van het opslaggebruik op het Sia-netwerk regelen.
De bestandscontracten blijven geldig zolang de gegevens worden bewaard. De documenten die deze regeling regelen, worden opgeslagen in het grootboek van de Sia blockchain. Om ervoor te zorgen dat alle partijen vasthouden aan hun deel van de overeenkomst, worden de contracten onveranderlijk en verifieerbaar gemaakt zodra ze deel gaan uitmaken van het Sia-platform. Als zodanig dienen deze contracten ook om het algemene beveiligingsniveau op het Sia-platform te verbeteren, aangezien ze de lengte van de contacten, de manier waarop betalingen moeten worden verricht en het beheer van bewijsmateriaal voor de juiste verwerking van opgeslagen gegevens beschrijven.
Wat het Sia-ecosysteem hier beoogt te bereiken, is dit extra beveiligingsniveau te handhaven zonder de flexibiliteit van het aangaan van bestandscontracten. Met andere woorden, de contractuele partijen zijn vrij om het niveau van dienstverlening te bepalen dat zij leveren of gebruiken. Sommige klanten hebben bijvoorbeeld een beperkt budget, waardoor ze meer geneigd zijn om achter de opslagproviders aan te gaan die zich richten op betaalbare opslag in plaats van geavanceerde beveiliging aan te bieden.
Siacoins vormen de kern van het transactiesysteem op het Sia-netwerk. Gebruikers die gebruik willen maken van de beschikbare opslagruimte, uploaden een afgesproken hoeveelheid Siacoins en maken dit onderdeel van het contract. De munten vormen de basis voor het betalingssaldo waaruit een bepaald bedrag wordt afgeleid en naar de opslagaanbieder gestuurd wanneer een bestand wordt geüpload voor de opslag. Als gebruikers niet al hun beschikbare opslagbronnen gebruiken in overeenstemming met het contract, worden de resterende bedragen teruggestort in hun portemonnee.
Wat is een bewijs van opslag?
Om het risico op fraude te minimaliseren, heeft het Sia-netwerk een mechanisme geïmplementeerd dat opslagbewijs wordt genoemd. Op basis hiervan zijn de gastheren verplicht om aan te geven dat ze de opslag op het Sia-netwerk hebben geleverd als voorwaarde voor het ontvangen van compensatie in Siacoins. Dit bewijsmateriaal moet worden verstrekt binnen de vooraf gedefinieerde tijdsintervallen die zijn vastgelegd in de bestandscontracten. Als u niet binnen een bepaalde "deadline" het bewijs van geleverde opslag kunt leveren, voorkomt u dat de betaling naar een geldig proefadres wordt verzonden en ontvangt de betreffende host mogelijk ook boetes voor dit soort gedrag. Herhaaldelijk niet leveren van bewijzen van het opslagtype kan leiden tot beëindiging van het contract.
Siacoin Beschikbaarheid en distributie
Siacoin werd niet aangeboden als onderdeel van een ICO. In plaats daarvan werden de fondsen ter waarde van $ 1,25 miljoen opgehaald door het Sia-team uit onafhankelijke bronnen. In november 2018 bedroeg de marktkapitalisatie van de munt de waarde van USD 227 miljoen. De valuta heeft zijn hoogste punt ooit bereikt begin 2018, met een marktkapitalisatie die oploopt tot drie miljard USD.
Siacoins hebben een onbeperkte voorraad, waarvan er meer dan 37 miljard in omloop zijn in november 2018. De medaille werd gelanceerd na de mijnbouw van het genesisblok, waarbij de ontwikkelaars de eerste 100 blokken behandelden voor de beloning van 300.000 Siacoins. Sia-team introduceerde ook hun eigen ASIC mijnwerker voor Siacoin genaamd Obelisk. In oktober 2018 werd een harde vork voor het platform goedgekeurd met als doel alleen de mijnwerkers bewapend met Obelisk-hardware Siacoins te mijnen.
Siacoins zijn beschikbaar voor verhandeling op cryptocurrency-uitwisselingen zoals Bittrex en Binance.
Het team van Sia
Sia storage-project werd gelanceerd in juni 2015. Het werd bedacht door een team van ontwikkelaars van het moederbedrijf Nebulous van Sia, met het hoofdkantoor in Boston, Massachusetts, VS. De leidende persoon achter het project is de CEO van het bedrijf, David Vorick, die de ontwikkeling van het Sia Core-platform leidde. Naast Vorick was het uiteindelijke ontwerp van het Sia-platform het resultaat van de inspanningen van de programmeurs Luke Champine en Johnathan Howel. In 2017 lanceerde Nebulous zijn Obelisk-dochteronderneming die de taak had ASIC-mijnbouwapparatuur te vervaardigen.