Hoewel de naam misschien verwijst naar iets minuscuul, droomt Nano cryptocurrency (NANO, voorheen bekend als RaiBlocks) groot in hun ambitie om te overtreffen wat zelfs Bitcoin’s beloften hebben willen bereiken. Nano wil een alternatief worden voor zowel fiat-valuta’s als de dominante crypto’s als middel voor dagelijkse betalingen. Dergelijke systemen zijn vaak verzand door verschillende technologische limieten, maar de organisatie presenteert zijn “remedie” in de block-lattice-architectuur die veilige en onmiddellijke transacties levert zonder prijskaartjes.
Wat is Nano?
In zijn white paper richt het Nano-team zich op Bitcoin als de eerste cryptocurrency om bredere acceptatie te krijgen en het publiek te introduceren naar de blockchain. Volgens deze ontwikkelaars is Bitcoin schuldig aan verschillende grote zonden die geen cryptocurrency mag vertonen:
- Beperkte schaalbaarheid. Schaalbaarheidsprobleem wortelt in de beperkte capaciteit van blokken in de blockchain om gegevens op te slaan. Het vermindert effectief het aantal transacties per seconde dat de blockchain aankan, met name met de rijping van de technologie en het hogere aantal gebruikers op het platform. Ook is een plek in een blok effectief veranderd in een ‘commodity’, waarbij de gemiddelde transactiekosten voor Bitcoin voor veel gebruikers als onaanvaardbaar worden beschouwd.
- Hoge latentie. Bestaande computationele latentie met Bitcoin en andere cryptos wordt beschreven als te hoog en één van de oorzaken van langdurige bevestigingstijden. Dit is een ander gebied dat Nano probeert te verbeteren.
Inefficiënt stroomgebruik.
Omdat bijvoorbeeld Bitcoin’s Proof of Work (PoW) -consensusmodel gemiddeld 260 kWh per transactie vereist, zou het hele netwerk ongeveer 27 TWh per jaar nodig hebben. Als een alternatief stelt Nano voor om van de gedistribueerde consensusprotocollen zoals PoW of Proof of Stake (PoS) af te komen en elke gebruiker zijn / haar eigen blockchain te geven. Het zal aantoonbaar de concurrentie tussen de eigenaars van computergestuurde computationele systemen verminderen en het gebruik van minder veeleisende voor hetzelfde doel toestaan.
Al deze functies gecombineerd zouden theoretisch onbeperkte schaalvergroting naar het Nano-platform moeten opleveren, gepaard met snellere en gevoelloze transacties en een lager energieverbruik als een bonus voor de gebruikers.
Hoe implementeert NANO zijn DAG-technologie?
Nano-ontwikkelaars noemen blockchain als de belangrijkste uitvinding van het Bitcoin-platform. Het is dus geen wonder dat hun poging om te veranderen wat ze zien als tekortschietend met Bitcoin begint met het vinden van een alternatief voor deze technologie. In plaats van de blockchain die we met talloze cryptos vinden, kiest Nano voor de structuur die wordt beschreven als ‘blokrooster’. Het blokrooster van Nano is een variant van de Directed Acyclic Graph (DAG)-architectuur die wordt beschreven als een ‘alternatief’ voor de blockchain. DAG-technologie is geïmplementeerd in vele cryptocurrencies, waaronder IOTA of Byteball.
Een van de belangrijkste verschillen tussen de DAG en blockchain is de manier waarop hun gegevens zijn georganiseerd. In plaats van het opeenvolgend toevoegen van blokken aan de ketting, gebruikt DAG een eigen "topologische" volgorde waarin alle knooppunten in dezelfde richting wijzen zonder de mogelijkheid van een lus. DAG kan het best worden omschreven als een boom of een stroomdiagram, met zijn mappen vertakkend in submappen die verder zijn onderverdeeld in kleinere eenheden.
Blockchain vs. DAG
Wat zijn de accountketens van Nano?
Nano wijkt af van de standaardimplementatie van DAG zoals zijn concurrent IOTA. De blok-rooster structuur ervan vereist niet de "ontdekking" van twee recente transacties met behulp van een relevant algoritme. In plaats daarvan krijgt elke transactende gebruiker zijn eigen blockchain die wordt beheerd door de persoonlijke sleutels van de gebruiker. De rekeningen op het Nano-netwerk worden beschreven als "accountketens". Ze komen overeen met de transactie- of balansgeschiedenissen van een bepaald account. Omdat de gebruikers de enige partijen zijn die in staat zijn om hun ketens aan te passen, kunnen ze hun blokken onafhankelijk van het gehele netwerk bijwerken, d.w.z. op een asynchrone manier. De snelheid waarmee deze updates worden uitgevoerd, is wat Nano’s bieding ondersteunt om snellere transacties en bevestigingstijden aan te bieden dan die welke worden gevonden bij concurrerende cryptocurrencies.
Tegelijkertijd is dit systeem gericht op het oplossen van het probleem van blokgroottes, dat een fel bediscussieerd probleem in de crypto-gemeenschap is geweest. De reden hiervoor is het feit dat blokgrootte wordt gezien als een knelpunt bij het beheer van steeds meer transacties die gepaard gaan met de bredere toepassing van de blockchain-technologie. Als een alternatief biedt Nano zijn twee transactiesysteem, waarbij een van de transacties van een afzender en een andere naar een ontvanger gaat. De voorwaarde voor de transactiebevestiging is dat de ontvanger het blok ondertekent dat bevestigt dat de relevante fondsen hun bestemming hebben bereikt. In het geval dat alleen de afzender het blok ondertekent, kunnen de transacties niet worden voltooid.
De focus op asynchroon beheer van accounts op het Nano-netwerk komt ook tot uiting in de manier waarop het Nano-platform van plan is toekomstige upgrades voor zijn keten en netwerk te introduceren. Omdat het verzenden van een instructie om een upgrade voor een specifiek blok uit te voeren geen optie is, is het Nano-team eind 2018 begonnen met de implementatie van het systeem met de naam Epoch-blokken.
Hoe de Block-Lattice-technologie transacties beheert?
Nano’s block-lattice-technologie wordt geclaimd uniek te zijn voor de manier waarop de transacties ermee worden beheerd en vastgelegd. Om de analogie met blockchain te gebruiken, vormt elk van zijn transacties een onafhankelijk blok, waarbij elke transactie de transactie vervangt die eraan voorafgaat. Nieuwe blokken in de accountketen houden het huidige saldo van het account van de eigenaar bij en gebruiken die informatie wanneer ze transacties verwerken.
Dit betekent dat het systeem transacties met NANO bevestigt door de hoeveelheid op het verzendende blok te vergelijken met de balans die het op het vorige blok registreert en het verschil te markeren. Naar analogie voegt het ontvangende blok de resulterende hoeveelheid toe aan het voorgaande blok in de accountketen van de gebruiker. De saldi van zowel de afzender als de ontvanger zijn nu bijgewerkt en de informatie erop is opgenomen in een nieuw blok.
Met deze methode kan de blokroostertechnologie voorkomen dat een volledige transactiegeschiedenis in het grootboek wordt bijgehouden zoals de standaard gedistribueerde grootboeken. Met de blockchain van Bitcoin kunnen de transacties bijvoorbeeld geen ‘groen licht’ krijgen voordat een volledig blok met de blockchain wordt ingebed. In deze rol functioneren deze blokken als grootboeken die de volledige financiële gegevens van het netwerk en hun geschiedenis bevatten. Het verhoogt de vraag naar informatie drastisch, waardoor transacties op het netwerk worden vertraagd.
In plaats van deze op geschiedenis gebaseerde aanpak, zal Nano het huidige saldo alleen voor elk account in zijn grootboek registreren. De accountketens van het netwerk zijn vergelijkbaar niet veeleisende stukjes architectuur, waardoor Nano de schaalbaarheidsproblemen met deze nieuwe aanpak kan aanpakken. Omdat het bijhouden van bewijs van transacties alleen rekeningsaldi betreft in plaats van bedragen, kunnen databases in dit proces eenvoudig worden ‘gesnoeid’, dat wil zeggen dat hun historische informatie wordt verwijderd. Dit maakt het mogelijk hun afmetingen te verkleinen zonder dat dit ten koste gaat van de beveiliging. Nano-ontwikkelaars scheppen op over het kunnen verwerken van 4,2 miljoen transacties met een niet-ondersteunde grootboekgrootte van 1,7 GB.
Bovendien gebruikt het systeem de pakketten die het User Datagram Protocol (UDP) uitvoeren voor zijn transacties, waardoor de kosten en de vraag naar de computerresources worden verminderd, met een extra mogelijkheid om transacties uit te voeren op tijdstippen dat de ontvanger niet online is. Hardwarebronnen die nodig zijn voor de werking van knooppunten kunnen laag worden gehouden, omdat bijna alle transacties alleen blokken registreren en heruitzenden.
Blok-rooster systeem is de ruggengraat van de architectuur van Nano.
DPoS-model en energie-efficiëntie
Nano-netwerk heeft geen mijnwerkers of Proof of Work nodig voor elke transactie, aangezien de architectuur ervan zorgt voor de dubbele verificatie van transacties door zowel verzendende als ontvangende partijen in de keten. De afwezigheid van mijnbouw op het Nano-netwerk maakt het mogelijk om de transactiekosten helemaal af te schaffen. Dit mechanisme drijft de ambitie van de Nano aan om gebruikers te overtuigen die bezwaar hebben tegen de huidige transactiesnelheden en bijbehorende kosten in sommige van de andere grote cryptoprojecten. Bovendien wil Nano zich van hen onderscheiden door te proberen de energie-uitgaven efficiënter te maken.
De kern van het beveiligingssysteem van het Nano-netwerk is het model Gedelegeerd Proof of Stake (DPoS). Elk conflict met betrekking tot een bepaalde transactie wordt opgelost door Nano-afgevaardigden te laten stemmen over de problemen. Het stemproces wordt uitgevoerd in overeenstemming met de rekeningsaldi van de gebruikers, d.w.z. het bedrag dat is verbonden met elk knooppunt in het netwerk. Het betekent dat stemmen van gebruikers met zwaardere balansen meer gewicht zullen hebben, gebaseerd op de veronderstelling van de ontwikkelaars dat ze gewoon meer te verliezen hebben door oneerlijk gedrag. Het niet-bestaan van mijnwerkers staat Nano ook toe om de centralisatie van mijnmacht te vermijden, soms beschouwd als de zwakte van Bitcoin. Nano-gebruikers worden afgeraden een ongepaste invloed op het netwerk uit te oefenen, omdat dit tot op dat moment een bedreiging kan vormen voor alles waar zij in hebben geïnvesteerd. Afgezien daarvan zorgt het gebrek aan mijnwerkers ervoor dat het Nano-netwerk zichzelf kan beschermen tegen het risico blootgesteld te worden aan op mijnbouw gebaseerde aanvallen.
Deze oplossing heeft alleen geen invloed op het prijsstelsel van de Nano, omdat dit model de centrale rol speelt in de ambitie van Nano om efficiënt energiebeheer op het netwerk aan te bieden. In tegenstelling tot Bitcoin vereist de block-lattice-architectuur van Nano dat deelnemers alleen transacties bevestigen als er een probleem is. Hieraan hebben de knooppunten van het nanonetwerk minder elektriciteit nodig dan wat er zou gebeuren als het platform het PoW-model zou gebruiken, omdat het niet nodig is de maximale en constante hash-snelheid te handhaven, wat resulteert in hogere elektriciteitsuitgaven.
Hoe gebruikt Nano PoW als anti-spammaatregel
De afwezigheid van PoW als consensusmechanisme op het Nano-netwerk betekent niet dat het nergens te vinden is. Het is geïmplementeerd als een anti-spamfunctie die dient om kwaadwillende aanvallen te voorkomen. De feeless-prijsstructuur van het netwerk maakt het kwetsbaar voor eindeloze transactiespamming. Het geïmplementeerde PoW-systeem beschermt Nano door zijn pre-cache portefeuilles voor de inkomende transactie te laten werken nadat een van de transacties is uitgevoerd. Het betekent dat er vijf seconden werk is gekoppeld aan dit PoW-systeem, met één microseconde nodig voor de validatie. Op deze manier zou een potentiële aanvaller te veel van zijn computerresources moeten investeren in het uitvoeren van een aanval, terwijl de gewone gebruikers slechts een fractie nodig hebben voor het uitvoeren van transacties.
Over beveiliging gesproken, Nano was het doelwit van de hackaanval in februari 2018, wat resulteerde in de diefstal van meer dan $ 170 miljoen aan NANO van de Bitgrail crypto-uitwisseling. Het beste koper van de uitwisseling gaf de Nano-ontwikkelaars de schuld voor de veiligheidslekken in hun technologie, terwijl ze beschuldigd werden van het gebrek aan beveiliging op de centrale zelf. Sommige slachtoffers die hun fiches hadden gestolen, eisten dat Nano hard zou gokken om het herstel van hun vermogen veilig te stellen, maar de Nano Foundation reageerde door een fonds op te richten om haar wettelijke belangen te vertegenwoordigen.
Nano-token Beschikbaarheid en geschiedenis
De geschiedenis van Nano begint met de maker Colin LeMahieu, een ontwikkelaar die heeft samengewerkt met Dell en AMD. Hij begon aan het project in 2014. Andere prominente teamleden zijn Russel Waters, Mica Busch en Roy Keene. LeMahieu lanceerde Nano in 2015 onder de naam RaiBlocks, die begin 2018 werd gewijzigd in de huidige versie om verwarring met de uitspraak te voorkomen.
De circulatie van Nano-tokens wordt beschreven als de belangrijkste stimulans om een Nano-knooppunt in zijn netwerk te gebruiken. Het veiliger en sneller maken van dit proces hangt af van de gezondheid van een volledig op knooppunten gebaseerd ecosysteem van Nano. Het dient als een stimulans voor bedrijven en individuele gebruikers om Nano-portefeuilles aan te schaffen die ook als individuele knooppunten fungeren. Er zijn verschillende officiële Nano-portefeuilles die beschikbaar zijn op de website van het project. Ze komen als webportefeuilles, versies voor Android en iOS en desktopclients.
Vanaf november 2018 wordt de marktkapitalisatie van Nano gewaardeerd op $247.049.170. De huidige waarde komt af als een daling in vergelijking met het hoogste punt ooit van meer dan 4 miljard USD begin 2018. Het totale en circulerende aanbod van Nano is 133.248.290 NANO en er worden geen extra tokens gemaakt. De eerste distributie van de tokens gebeurde met behulp van het op kranen gebaseerde systeem dat in oktober 2017 werd gesloten. Nano kan worden gekocht op cryptowisselingen zoals Binance en HitBTC .